NOVO EXAME PAU 2025

 NOVO MODELO DE EXAME PAU 2025

VIÑETA DO CARRABOUXO

LETRAS GALEGAS 2025

A Real Academia Galega (RAG) personifica a homenaxe en Adolfina e Rosa Casás Rama (Cerceda), Eva Castiñeira (Muxía) e as Pandeireteiras de Mens, de Malpica de Bergantiños, que son Prudencia Garrido, Asunción Garrido e Manuela Lema.

“A lingua galega continuou viva e vizosa durante séculos, malia as prohibicións e a súa desaparición do espazo oficial, porque o pobo galego a custodiou. En particular, as mulleres preservaron a lingua e crearon anonimamente unha poesía popular transmitida nas cantigas das avoas ás netas, das nais ás fillas, dunhas veciñas a outras”, salienta a proposta aprobada.

Nela enlázase a celebración vindeira coa deste ano a través dun verso de Luísa Villalta que sintetiza ese herdo transmitido dunha xeración á outra:

“As coplas aprendidas na saia da avoa”.

As nosas avoas e tataravoas foron as que durante séculos conservaron a nosa literatura oral durante os Séculos Escuros, xa o Padre Sarmiento no século XVIII apuntaba a importancia das nosas mulleres como transmisoras da nosa literatura popular. Este ano farémoslles a todas a súa merecida homenaxe.

DAVIDE SALVADO reinterpreta a literatura popular

DAVIDE SALVADO

Davide Salvado interpreta algúns dos seus temas incluídos no seu último disco LOBOS para o programa ALALÁ da TVG. 

De formación autodidacta DAVIDE leva media vida percorrendo as aldeas na busca de ritmos, coplas e danzas. LOBOS está composto de 10 temas cheos de amor pola tradición, por Galicia, pola súa lingua e as súas xentes. Os lobos inspiran este disco como parte da Galicia máis pura e salvaxe. Está feito dende o corazón, é un agradecemento a todas esas pandereteiras e bailadoras maiores, mulleres fortes e anónimas, que lle ensinaron a  a ser o que é. E dende esa enerxía local a súa música transfórmase nun son global.

Danza de Meirol

Se o candil non alumea non se colga na parede e o amor que non é firme non se fai mais caso del-e. Agora que vou marchando as pedriñas chorarán chorade pedras á noite que marcho pola mañán. Cantarei aquí ao teu lado cantarei e darei son xa se van aloviando as penas do corazón. Se o candil non alumea non se colga na parede e o amor que non é firme non se fai mais caso del-e. Vou a dar a despedida que me parece que é ben o pouco cantar enfada e o moito parece ben.

Esta letra tradicional é unha das cancións do traballo KOSMOGONÍAS de BERROGÜETO interpretada por Xabier Díaz